«عروسک» نه به معنای ابزاری برای بازی و یا عنصری فانتزی بلکه به معنای آدمک است. انسان‌هایی که مانند عروسک دست و پا دارند و زیبا هم هستند اما از عواطف و فطرت انسانی خالی‌اند.
به گزارش خبرنگار سینما صبا، «علی زادمهر» روزنامه نگار و منتقد سینما نوشت: فیلم سینمایی «عروسک» به کارگردانی اصغر یوسفی‌نژاد و تهیه‌کنندگی جلیل اکبری‌صحت این روزها در فقدان کارگردانش در گروه سینمایی هنرو تجربه در حال اکران است. زنده‌یاد یوسفی‌نژاد این فیلم را مانند فیلم قبلی خود (خانه-ائو) به زبان آذری ساخته است اما داستان و حرف فیلم فقط متعلق به یک جغرافیا و یک منطقه خاص نیست. درون مایه فیلم «عروسک» مانند اثر قبلی او، درستکار نبودن است. صادق نبودن بسیاری از آدم‌ها در این روزهاست که گریبان همه را گرفته است و ریشه آن نیز در تفکرات مادی و سود دنیایی است. این مشکل یعنی مادی‌گرایی و دورشدن از معنویت نه تنها مختص یک منطقه و یک کشور بلکه درد کل بشریت از ابتدای خلقت است.
اگر در فیلم «خانه» شاهد خانواده‌ای هستیم که برخی از آنها به‌دلیل وجدان و یا معنویتی که دارند، به‌دنبال عمل به وصیت متوفی هستند و برخی نیز به‌دلیل جنایتی که مرتکب شده‌اند، می‌خواهند صورت مسئله را پاک کنند اما در «عروسک» شخصیت‌های داریم که کاملاً به دنبال منافع مادی هستند و اصلا به ندای وجدان توجه نمی‌کنند و در غیاب وجدان و معنویت، شخص ثالث که نماینده قانون است و باید قضاوت کند نمی‌تواند کاری از پیش ببرد.
در واقع «عروسک» در اینجا نه به معنای ابزاری برای بازی و یا عنصری فانتزی بلکه به معنای آدمک است. انسان‌هایی که مانند عروسک دست و پا دارند و زیبا هم هستند و ظاهری شیک دارند اما خالی از عواطف و فطرت انسانی هستند.
نکته دیگر فیلم «عروسک» ساخت آن به زبان آذری است. مرحوم یوسفی‌نژاد با «خانه» و بعد با همین فیلم، هوشمندانه از زبان آذری به عنوان زبان مادری خود استفاده کرده است تا نشان دهد که زبان عنصر اصالت و هویت و فرهنگ است و بار دیگر یادآوری کند که ایران رنگین‌کمانی از فرهنگ‌ها و زبان‌های مختلف است و برای اینکه این رنگارنگی در سینما نیز دیده شود باید از تهران خارج شد و هنرمندان و سینماگران سایر شهرستان‌ها را بیشتر دید و آگراندیسمان کرد.